Architektura romańska charakteryzuje się wysokimi i okrągłymi łukami, masywnymi kamieniami i cegłami, małymi oknami, grubymi murami oraz skłonnością do umieszczania sztuki i rzeźby przedstawiającej sceny biblijne.
Nawet jeśli wiele z tych budowli jest dziś głównie atrakcjami turystycznymi lub interesującymi obiektami historycznymi, kiedyś mieściły w sobie niewiarygodną moc: ten imponujący styl architektoniczny stanowił wzór budowy większości kościołów i budynków politycznych w całej średniowiecznej Europie. Choć surowe i dominujące, budowle romańskie miały zarówno inspirować, jak i zastraszać.
Styl romański – skąd się wywodzi?
Gdy nastąpił upadek Cesarstwa Rzymskiego, wczesnochrześcijański kościół i związani z nim władcy przejęli stery średniowiecznej Europy i tak narodził się styl romański. Czerpiące z architektury Rzymu, sztuki bizantyjskiej i biblijnych opowieści o życiu Chrystusa romańskie kościoły i zamki zdominowały krajobraz średniowiecza.
W portalu antresola.pl przeczytasz więcej o architekturze.
Innowacja rzymskiej architektury
Architektura rzymska różniła się od wcześniejszych stylów szczególnie wykończeniem wnętrz. Ze względy na odkrycie i eksploatowanie betonu, łuków i sklepień, Rzymianie mogli tworzyć innowacyjne, jak na tamte czasy przestrzenie. Większą uwagę zwracano na nadawanie budowlom niesamowitej formy, niż na wypełnianie jej podporami konstrukcyjnymi. W rezultacie wnętrza rzymskim budowli były równie imponujące, jak ich wygląd zewnętrzny.
Najważniejszymi budowlami opracowanymi przez samych Rzymian były bazyliki, łaźnie, amfiteatry i łuki triumfalne
Łuk rzymski był podstawą mistrzostwa architektonicznego Rzymu. Jego odkrycie przyczyniło się do budowy większych budynków, dłuższych dróg i lepszych akweduktów. Łuk jest jednym z najważniejszych odkryć architektonicznych w historii ludzkości i to Rzymianie go udoskonalili.
